Buddha Purnima

Buddha Jayanti or also known as Buddha Purnima is the most sacred festivals of Buddhist. Buddha Purnima (Buddha Birthday) is celebrated in remembrance Lord Buddha. Lord Buddha is the founder of Buddhism. This day is the birth anniversary of Lord Buddha. It falls on the full moon of the fourth lunar month (month of Vaisakh) i.e. April or May. This day commemorates three important events of Buddha’s life

– His birth in 623 BC.
– His enlightment i.e. attainment of supreme wisdom, in 588 BC.
– His attainment of Nirvana i.e. the complete extinction of his self at the age of 80.

This day is a thrice blessed day. Lord Buddha is considered the ninth avatar (incarnation) of Vishnu (Preserver in the Hindu Holy Trinity of Creator-Preserver-Destroyer). Gautam Buddha “lived and died in about the fifth century before the Christian era”. Buddha means “enlightened one” – someone who is completely freefrom all faults and mental obstructions.

Gautam Buddha was not a god and the philosophy of Buddhism does not entail any theistic world-view. The teachings of the Buddha are solely to liberate human beings from the misery and sufferings of life.

According to the Buddhism, sorrow and desire are the main cause of all the evil and suffering of this world. Lord Buddha advocated the Eightfold Path consisting of precepts like right conduct, right motive, right speech, right effort, right resolve, right livelihood, right attention and right meditation to gain mastery over suffering. It is only after following this path one can reach the ultimate aim of Nirvana. Nirvana is the transcendental state of complete liberation. Gautama Buddha lived and taught in northern Inda in the 6th Century B.C.

The Life of Buddha

अस्ट्रेलियामा कपिलवस्तु दिवस अभियान राष्ट्रिय समिति गठन

यही अप्रिल १५ तारीखका दिन २५५५ औं बुद्ध जयन्ती मनाउँदै सिड्नीको क्यानटेबरी सामुदायिक हलमा बसेको सिड्नीका सामुदायिक अगुवाहरुको भेलाले ११ सदस्यीय कपिलवस्तु दिवस रास्ट्रिय समिति, आस्ट्रेलियाको गठन गरेको छ  ।

समितिको आगामी बैठकहरुले क्रमश: अन्य स्टेटका प्रतिनिधिहरुलाई पनि रास्ट्रिय  समितिमा समाबेश गर्दै लाने गरी हाललाई  समितिका सदस्यहरुमा निम्न ब्यक्तिहरु चयन गरिएको छ :

१. निमा शेर्पा                              राष्ट्रिय संयोजक

२. डा नारायण प्रधान                 संयोजक

३. चित्र तुम्बाहाम्फे                    संयोजक

४. लील गुरुंग                            संयोजक

५. भीमसेन सापकोटा               संयोजक

६. सुजन नेउपाने                       संयोजक

७. सानु घिमिरे                         संयोजक

८. यादब देवकोटा                      संयोजक

९. गंगा सापकोटा  ( पर्थ )         संयोजक

१०. सुदीप गौचन                       संयोजक

११. चंचल ढकाल                       संयोजक

Well Come to Nepal

भारतीयले नेपालीलाई धम्क्याएर सित्तैंमा ‘पोष्ट’ बनाउन लगाए

गजेन्द्र बोहरा, गन्धैला नाका (दाङ), जेठ २- दश गजाको पाँचै मिटर क्षेत्रभित्र सुरक्षा पोष्ट स्थापना गर्न थालेको भारतीय सीमा सुरक्षा बलका अधिकांश क्याम्प बनाउनका लागि स्थानीय सीमा निवासी ‘श्रमदान’ गर्न बाध्य भएका छन्। क्याम्प निर्माणका लागि उनीहरुले नेपाली सीमाबासीलाई धम्क्याएर सित्तैमा काम लगाउने गरेका छन्।

दाङसँग जोडिएका अधिकांश भारतीय नाकाहरुमा अहिले धमाधम भारतीय सुरक्षा निकायले सीमा सुरक्षा पोष्ट (बिओपी) हरु स्थापना गर्न थालेको छ। जहाँ सुरक्षाकर्मी भारतीय रहनेछन्।

घरघरै आएर धम्क्याउँछन्, उनीहरुको काम नगरिदिए राशन (खर्च) लिन त जाउला नि ? भनेर डर हालिदिन्छन्’, राजपुर गाविसको डगमारा नाकाका स्थानीय छबबहादुर पुनले भने- काम गर्दिन त जानै पर्‍यो नि, जे गर्न पनि उनीहरुकै ठाउँमा जानुपर्छ। उनका अनुसार नाकाबासीहरु पूरै भारतीय बजारमा निर्भर भएका कारण उनीहरुले धम्क्याएरै काममा लगाएका हुन्।

स्थानीयका अनुसार अहिले भारतीय सीमा सुरक्षा बलले अस्थायीरुपमा भन्दै कोइलावास, खङ्ग्रा, सुनपथ्री, डगमारा, गन्धैला, भैसाही, भौवालगायतका एक दर्जनभन्दा बढी नाकामा बिओपी स्थापना गरेको छ भने कतिपय ठाउँमा बनाउने तयारी गरिरहेको छ। ती सबै ठाउँमा अस्थायी क्याम्प बनाउनका लागि उनीहरुले स्थानीय नेपालीलाई दुईदेखि सात दिनसम्म प्रत्येक घरघरबाट सित्तैंमा कामदारका रुपमा प्रयोग गरेका हुन्।

‘उनीहरुको क्याम्पका लागि जमिन सम्याउने, इँटा राखेर बाटोहरु बनाउने अनि त्रिपाल टाँगिदिने सबै काम हाम्ले नै गर्‍या हो’, गन्धैलाका जोगबहादुर पुनले भने- पैसा भने दिएन, मासु र भात खान दिएको थियो। मासुका लागि भारतीय सुरक्षाकर्मीले  नेपालीकै घरबाट एकदमै सम्तोमा किनेर कुखुरा लगेका थिए। ‘उनीहरुले जति दिन्छन् त्यति राख्‍नुपर्छ,  नत्र फेरि तलतिर (बजारतिर) जालास् नि भनेर धम्की दिन्छन्। उनले पनि ती दिनसम्म डगमारास्थित भारतीय सीमा सुरक्षा बलको अस्थायी सुरक्षाचौकी बनाउनका लागि सित्तैमा श्रमदान गरेका थिए।